بارنامه دریایی

بارنامه سند مهمی در حمل و نقل است که توسط شرکت حمل صادر می‌گردد. صدور این سند به این معنی است که کالا مخشص در مکانی مشخص برای ارسال به مقصدی مشخص تحویل شده است. براساس بارنامه ثابت می‌شود که فرستنده  کالایی را به شرکت حمل تحویل داده است. پس بارنامه به معنای رسید دریافت کالا است. پس از صدور بارنامه اگر شرکت و متصدی حمل برخلاف مندرجات بارنامه ادعایی داشته باشند، پذیرفتنی نیست.لذا صدور بارنامه به عنوان سندی بر تحویل کالا از طرف فرستنده دقیقا با همان کیفیت بیان شده در بارنامه است.

بارنامه ها از دو نوع قابل معامله و غیر قابل معامله هستند.

بارنامه قابل معامله یعنی قابل داد و ستد و انتقال به دیگران است و هرکسی که بارنامه را در اختیار داشته باشد مالک کالا است

بارنامه غیرقابل معامله نام یک شخص در بارنامه لحاظ شده که فقط او مالک کالاست و قابل واگذاری به غیر نیست.

بارنامه دریایی همانطور که از نامش مشخص می‌شود، به بارنامه ای اطلاق می‌گردد که توسط شرکت کشتیرانی(و یا نماینده آن) در قبال دریافت کالای مشخص جهت حمل به مقصد مشخص صادر می‌شود.

بارنامه دریایی از نوع بارنامه قابل معامله است.

در بارنامه دریایی مشخصات کامل بار درج و توسط فرمانده کشتی امضا می‌شود.(البته امروزه به دلیل حجم بالای کشتی‌ها و صدور تعداد متعددی بارنامه، قالبا بارنامه توسط شخصی به نمایندگی فرمانده کشتی امضا می‌شود.)

بارنامه بین المللی معتبر تنها به زبان انگلیسی است.

1. شاهدی است بر اجرای قرارداد حمل
2. تاییدی است بر وصول کالا و به عنوان رسید دریافت کالا نیز محسوب می گردد.
3. سندی است قابل معامله و نهایتا به عنوان سند مالکیت کالا تلقی می شود.
4. قابل ظهر نویسی یا Endorsment است.
5. معمولا به حواله کرد صادر می شود(order) ولی می توان به نام حامل(Bearer) صادر گردد.
6. بارنامه باید بدون قید و شرط باشد(Clean B/L) مگر آنکه به طریق دیگری بین طرفین توافق شده است.
7. تعداد نسخه بارنامه مشخص باشد(معمولا در سه نسخه اصل صادر می گردد ولی می توان رونوشت غیر قابل معامله نیز صادر کرد)
8. وضعیت پرداخت کرایه حمل باید مشخص گردد که به صورت پیش پرداخت Prepaid و یا پس کرایه در مقصد (Payable at Destiation) می باشد.
9. یکی از مواردی که دارای درجه اهمیت بالایی است، تاریخ صدور بارنامه Date of Issue است. طبق ماده ۴۷ مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی نشریه ۴۰۰ اتاق بازرگانی بین المللی بارنامه ای که پس از ۲۱ روز از تاریخ صدور به بانک ها ارائه شود، مورد قبول بانک ها نمی باشد. مگر شرط دیگری در اعتبار مقرر و پیش بینی شده باشد.

1. – نام و آدرس فرستنده کالا، SHIPPER

   ۲- نام و آدرس گیرنده کالا، CONSIGNEE

   ۳- نام بندر مبدأ بارگیری، PORT OF LOADING

   ۴- نام بندر مقصد تخلیه، PORT OF DISCHARGE

   ۵- نام کشتی حمل کننده کالا، OCEAN VESSEL

   ۶- شرح کالا، DESCRIPTION OF GOODS

   ۷- تعداد بسته ها، و وزن و حجم آن کالای مورد حمل،NUMBER OF PACKAGES OR UNITS

   ۸- این که کالا در انبار کشتی بارگیری شده است که با ON BOARD نشان داده می شود.

   ۹- ذکر این که کرایه حمل در مبدا پرداخت شده و یا این که در مقصد پرداخت می شود.

   ۱۰- تاریخ بارنامه

   ۱۱- در بارنامه قسمتی در نظر گرفته می شود تا نام فرد یا موسسه ای که هنگام رسیدن کالا به مقصد باید به او اطلاع داده شود نوشته شود که با عبارت NOTIFY PARTY مشخص می‌گردد.

   ۱۲-  اگر کالا بر روی عرشه یا ON DECK حمل شده باشد، این نکته روی بارنامه قید می شود. البته بانک معامله کننده اسناد، طبق مقررات متحد الشکل اعتبارات اسنادی اتاق بازرگانی بین المللی، از قبول این بارنامه خودداری می کند، مگر اینکه در متن اعتبار اسنادی مورد بحث، صراحتا چنین بارنامه‌ای را قبول کرده باشد.البته حمل بارهای فلزی فقط بر روی عرشه امکان پذیر است.