09122311939

با ما در تماس باشید

حق العمل کاری چیست و حق العمل کار کیست ؟

حق العمل کاری: بررسی جامع و کامل

حق‌ العمل‌ کاری یکی از مفاهیم کلیدی در حوزه بازرگانی و تجارت است که در بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی به کار می‌رود. در این مقاله به بررسی مفهوم حق‌ العمل‌ کاری، وظایف حق‌ العمل‌ کار، تفاوت آن با دلالی، و نکات کلیدی در این زمینه خواهیم پرداخت. همچنین به حق‌العمل‌کار در بندرعباس و اطلاعات تماس مرتبط با آن نیز اشاره خواهیم کرد.

حق‌ العمل‌ کاری به عملی گفته می‌شود که در آن شخصی (حق‌ العمل‌ کار) به نام خود ولی به حساب دیگری اقدام به خرید، فروش یا انجام معاملات تجاری می‌کند. در واقع، حق‌ العمل‌ کار نماینده‌ای مستقل است که در ازای دریافت حق‌العمل یا کمیسیون مشخص، خدمات خود را ارائه می‌دهد.

فهرست مطالب

حق‌العمل‌کاری در ایران

حق العمل کار کیست ؟

حق العمل کار فردی است که به عنوان نماینده یا واسطه در معاملات تجاری فعالیت می‌کند.

این فرد باید دارای دانش و تجربه کافی در زمینه تجارت باشد تا بتواند به بهترین نحو ممکن به مشتریان خدمات ارائه دهد.

همچنین، حق العمل کار باید با قوانین و مقررات مربوط به تجارت آشنا باشد تا بتواند به درستی عمل کند.

حق العمل کار به استناد بند ۳ ماده ۲ قانون تجارت ، تاجر است .معمولا آمر که خود تاجر است به یک تاجر دیگر که حق العمل کار است ، کالاهای خود را می دهد ، تا حق العمکار به نام خود و به حساب و برای آمر بفروشد.

نکته ی مهم: حق العملکار باید در حدود اختیاراتی که آمر (دستوردهنده) به او داده، عمل کند و از حدود اجازه و اذن او خارج نشود والا صرف خروج از اذن تقصیر محسوب می شود و برای او مسئولیت دارد.

قاعده ی کلی

حق العمل کار باید مطابق دستورات آمر عمل کند و در این صورت ضامن اجرای تعهدات طرف معامله نیست، مگر اینکه مجاز در معامله به صورت نسیه ای نبوده باشد و یا شخصا ضمانت طرف معامله را کرده باشد (مثلا به آمر گفته که خریدار در بازار دارای اعتبار هست و اگر نسیه ای به او بفروشم مشکلی پیش نمی آید و به موقع چکش را پاس می کند. ولی خریدار تخلف کرده و به تعهدش عمل نکرده) و یا عرف تجارتی او را (حق العملکار) مسئول قرار بدهد.

وظایف حق العمل کار

وظایف حق العمل کار

حق العمل کار گمرک یکی از مهمترین وظایف گمرک است که به منظور انجام صحیح و قانونی فرآیند ورود و خروج کالا از مرزهای کشور انجام می‌شود. حق العمل کار گمرک مجموعه ای از قوانین و مقررات است که تعیین می‌کند کالاها وارد یا خارج شوند و چه اقداماتی باید انجام شود تا این فرآیند به درستی انجام شود.

وظایف حق العمل کار گمرک شامل موارد زیر می‌شود:

1. ثبت و تصدیق اسناد

 یکی از اولین وظایف حق العمل کار گمرک این است که اسناد مورد نیاز برای ورود و خروج کالا و افراد را ثبت و تصدیق کند. این اسناد ممکن است شامل مدارک مالی، مدارک حمل و نقل و مدارک مربوط به محتوای کالا باشد.

2. بازرسی و تفتیش کالاها

حق العمل کار گمرک مسئول بررسی و تفتیش کالاهای وارد شده به کشور است تا اطمینان حاصل شود که آنها با قوانین و مقررات مربوطه سازگار هستند و هیچ مشکلی در آنها وجود ندارد.

3. محاسبه و تعیین گمرکی

 یکی از وظایف حق العمل کار گمرک تعیین مقدار گمرکی کالاهای وارد شده به کشور است. این مقدار بر اساس قیمت و میزان کالا، مالیات و گمرکی‌های مربوطه تعیین می‌شود.

4. اجرای قوانین و مقررات

 حق العمل کار گمرک مسئول اجرای قوانین و مقررات مربوط به ورود و خروج کالا از مرزهای کشور است. این شامل اجرای ممنوعیت‌های تجاری، محدودیت‌های امنیتی و سایر مقررات مربوطه می‌شود.

5. همکاری با سایر ارگان‌ها

 حق العمل کار گمرک نیز وظیفه همکاری با سایر ارگان‌ها و سازمان‌ها برای انجام صحیح فرآیند ورود و خروج کالا از مرزهای کشور را دارد.

به طور کلی، حق العملکار وظیفه دارد مطابق دستورات آمر عمل کند و معامله را درچارچوب قیمتی که آمر تعیین کرده است انجام بدهد.

به همین دلیل ماده ۳۶۳ قانون تجارت بیان کرده: اگر حق العمل کار مال موضوع دستور امر را به کمتر از قیمتی که دستور دهنده معین کرده است، بفروشد، مسئول تفاوت قیمت است، مگر اینکه ثابت کند از ضرر بیشتری جلوگیری کرده و به علاوه گرفتن اجازه ی آمر مقدور نبوده است.

برای مثال فرض کنید آمر به حق العملکار گفته است این کالا را کمتر از ۲۰۰ هزر تومان نفروش ولی حق العملکار آن را به ۱۶۰ هزارتومان فروخته است. اینجا کمتر از قیمت فروخته و مسئول ۴۰ هزار تومان باقی مانده است. ولی اگر ثابت کند  با مبلغ ۲۰۰ هزار تومان به فروش نمیرفت و در ضمن کالا فاسد میشد، اینجا مسئولیتی متوجه حق العملکار نیست.

حق العمل کاری که در چارچوب اختیارات و مطابق دستور آمر عمل کرده است ضامن اجرای صحیح تعهدات طرف مقابل نیست، مگر اینکه مجاز در معامله به اعتبار و نسیه نبوده و یا شخصا ضمانت طرف معامله را کرده و یا عرف تجارتی شهر او را مسئول قرار داده باشد.

به بیان بهتر حق العملکار ضمانت نمی کند که طرف معامله تعهدات خود را به موقع اجرا کند چون حق العملکار امین محسوب می شود .ولی مثلا اگر حق العمل کار معامله را به صورت نسیه ای انجام داده، یعنی مال موضوع حق العملکاری را نسیه ای فروخته باشد اینجا مسئول اجرای ایفای به موقع تعهدات خریداره هست چون باید دقت کافی را در انتخاب طرف قرارداد به عمل می آورد.

حق العمل کاری و دلالی

تفاوت حق العمل کاری و دلالی

حق العمل کاری و دلالی دو مفهوم مختلف در حوزه تجارت و کسب و کار هستند که در این قسمت به توضیح تفاوت‌های آن‌ها می‌پردازیم.

حق العمل کاری یک نوع هزینه است که افراد یا شرکت‌ها باید به دولت پرداخت کنند تا بتوانند واردات و صادرات کالاها را انجام دهند. این هزینه بر اساس درصدی از ارزش کالاها تعیین می‌شود و به عنوان یک نوع مالیات به حساب می‌آید. حق العمل کاری به عنوان یک منبع درآمد برای دولت‌ها عمل می‌کند و برای کنترل و تنظیم تجارت بین‌المللی استفاده می‌شود.

از سوی دیگر، دلالی به فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که افراد یا شرکت‌ها با خرید و فروش کالاها و خدمات به صورت غیررسمی و بدون مجوز دولت درآمدزایی می‌کنند. دلالی معمولاً به صورت غیرقانونی انجام می‌شود و ممکن است با تجارت سیاه و تبانی در ارتباط باشد. این فعالیت‌ها ممکن است زیان‌آور برای اقتصاد کشور باشند و معمولاً توسط دولت‌ها ممنوع و تحت تعقیب قرار می‌گیرند.

بنابراین، تفاوت اصلی بین حق العمل کاری و دلالی این است که حق العمل کاری یک هزینه قانونی و مجاز برای واردات و صادرات کالاها به عنوان یک منبع درآمد برای دولت‌ها است، در حالی که دلالی به فعالیت‌های غیرقانونی و غیررسمی اشاره دارد که به صورت غیرمجاز و بدون رعایت قوانین و مقررات انجام می‌شود. به عبارت دیگر، حق العمل کاری یک روش قانونی و مجاز برای تنظیم تجارت بین‌المللی است، در حالی که دلالی یک فعالیت غیرقانونی و زیان‌آور است.

قوانین حق العمل کاری در ایران

در ایران، حق‌ العمل‌ کاری یک قرارداد حقوقی است که در آن فردی به عنوان “حق‌ العمل‌ کار” برای انجام فعالیت‌های تجاری یا اقتصادی خاص به نمایندگی از طرف شخص یا شرکتی دیگر فعالیت می‌کند. این نوع قرارداد بر اساس اصول و مقررات خاص تنظیم می‌شود. در زیر به برخی از قوانین و نکات مهم در این زمینه اشاره شده است:

1. تعریف و شرایط حق‌ العمل‌ کار

  • حق‌ العمل‌ کار شخصی است که به نمایندگی از طرف شخص یا شرکتی دیگر و در راستای انجام کارهای تجاری مشخص فعالیت می‌کند.
  • این فرد برای انجام کار خود به عنوان نماینده، معمولاً به درصدی از سود یا مبلغ قرارداد به عنوان حق‌ العمل دست می‌یابد.
  • حق‌ العمل‌ کار موظف به اجرای دستورات کارفرما است، اما در انجام کار، آزادی عمل دارد.

2. مقررات حقوقی و قانونی

  • قراردادهای حق‌ العمل‌ کاری در قانون تجارت ایران تعریف و تنظیم شده است. این قراردادها معمولاً تحت ماده ۳۵۵ و ۳۵۶ قانون تجارت قرار دارند.
  • طبق این قانون، شخصی که به عنوان حق‌العمل‌کار عمل می‌کند باید طبق دستورات و خواسته‌های کارفرما عمل کند، مگر اینکه در شرایط خاص توافق دیگری انجام شده باشد.
  • حقوق و مسئولیت‌های طرفین در قرارداد باید به دقت تعیین شود. حق‌ العمل‌ کار باید دقیقاً فعالیت‌های خود را طبق توافق‌نامه انجام دهد و از نظر مالی مسئولیت‌هایی مانند پرداخت مالیات را به عهده دارد.

3. پیمان‌نامه و قراردادها

  • قرارداد حق‌ العمل‌ کاری باید به صورت کتبی تنظیم شود تا جزئیات دقیق وظایف، درصد حق‌العمل، مدت زمان و شرایط پرداخت به وضوح مشخص باشد.
  • همچنین، باید نحوه محاسبه و پرداخت دستمزد، شرایط فسخ قرارداد، و مسئولیت‌ها به طور شفاف ذکر شود.

4. حقوق مالی و مزایای حق‌ العمل‌ کار

  • حق‌ العمل‌ کار می‌تواند درصدی از سود حاصل از فروش یا فعالیت تجاری را به عنوان دستمزد دریافت کند.
  • در صورتی که حق‌ العمل‌ کار موفق به انجام تعهدات خود نشود، کارفرما می‌تواند از پرداخت دستمزد یا حق‌ العمل خودداری کند.

5. مسئولیت‌های مالیاتی و بیمه‌ای

  • حق‌ العمل‌ کار باید مانند سایر افراد شاغل، مالیات خود را بر اساس درآمدی که کسب می‌کند پرداخت کند.
  • در صورت نیاز، بیمه‌های اجتماعی نیز برای حق‌ العمل‌ کار باید پرداخت شود.

6. فسخ قرارداد

  • حق‌ العمل‌ کار می‌تواند قرارداد را در صورت نقض شرایط از سوی کارفرما یا عدم تحقق شرایط مورد توافق فسخ کند.
  • کارفرما نیز می‌تواند قرارداد را در صورت عدم انجام صحیح وظایف توسط حق‌ العمل‌ کار فسخ کند.

این قوانین و مقررات به ایجاد یک چارچوب قانونی برای فعالیت‌ های حق‌ العمل‌ کاری در ایران کمک می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که حقوق و تعهدات هر دو طرف به درستی رعایت می‌شود.

ماده 355 قانون تجارت

حق‌الزحمه دلال به واسطه قرارداد مخصوصی باید معین شده باشد و الا محکمه با رجوع به اهل خبره و رعایت مقتضیات زمانی و مکانی و نوع معامله حق‌الزحمه را معین خواهد کرد.

ماده 356 قانون تجارت

هر دلال باید دفتری داشته و کلیه معاملاتی را که به دلالی او انجام گرفته به ترتیب ذیل در آن ثبت نماید:
1) اسم متعاملین.
2) مالی که موضوع معامله است.
3) نوع معامله.
4) شرایط معامله با تشخیص به اینکه تسلیم موضوع معامله فوری است یا به وعده است.
5) عوض مالی که باید پرداخته شود و تشخیص اینکه فوری است یا به وعده است وجه نقد است یا مال‌التجاره یا برات در صورتی که برات باشد‌به رویت است یا به وعده.
6) امضاء طرفین معامله مطابق مقررات نظامنامه وزارت عدلیه.
‌دفتر دلالی تابع کلیه مقررات راجع به دفاتر تجارتی است.