اصطلاحات گمرکی

اظهار کالا

بیانه ای شفاهی یا کتبی است که بر اساس مقررات این قانون اظهار کننده، رویه گمرکی مورد نظر خود را درباره کالا مشخص می کند

و اطلاعات مورد تظر برای اجرای مقررات گمرکی را ارائه می دهد.

اظهارکننده

صاحب کالا یا نماینده قانونی آن می باشد که کالا را برابر با قانون به گمرک اظهار می کند.

در اظهار الکتریکی صاحب کالا یا نماینده قانونی وی، به استناد به گواهی دیجیتالی تایید شده از مرکز مجاز صدور گواهی مذکور،

به عنوان صاحب کالا یا نماینده قانونی آن شناخته می شود.

اظهارنامه گمرکی (World Customs Organization)

اظهارنامه گمرکی هنگام ترخیص کالا از گمرک و زمانی که فرد قصد واردات یا صادرات کالای خود را دارد، کاربرد دارد.

این اظهارنامه درواقع معرفی نامه کالا، شخص واردکننده یا صادرکننده و ویژگی‌های کالا در سامانه مربوط به گمرک است

تا گمرک با بررسی اطلاعات و تائید آنها، اجازه ترخیص بار از گمرک را صادر کند.

تمام کالاهای وارداتی یا صادراتی باید اظهارنامه گمرکی را ثبت کنند و مسئولیت تمام اطلاعات ثبت شده بر عهده فرد خواهد بود.

اظهارنامه مبدا (Declaration of Origin)

یکی دیگر از اصطلاحات گمرکی ، اظهارنامه مبدا یا Declaration of Origin است.

در این اظهارنامه برخلاف اظهارنامه گمرکی، باید درباره مبدا کالای مورد نظر توضیح دهید. خوب است بدانید

این سند می‌تواند فاکتور خرید یا هر برگه دیگری باشد که این اطلاعات را در خود جای داده است و صادرکننده یا واردکننده کالا موظف است

این معرفی نامه را برای گمرک صادر کند.

سیاهه تجاری (Commercial Invoice)

برگه‌ای که توسط فروشنده کالا به نام خریدار می‌نویسد، سیاهه تجاری نام دارد.

در این سند مشخصات و ویژگی‌های مربوط به کالا درج می‌شوند و هزینه کالای مورد نظر به حساب و نام خریدار محصولات زده خواهد شد.

مشخصات فروشنده، مشخصات خریدار، خصوصیات کالا، وزن کالا، قیمت، شرایط و شیوه پرداخت هزینه‌ها از جمله مواردی هستند

که در سیاهه خرید ذکر می‌شوند.

بیمه نامه (Insurance Certificate)

کاربرد بیمه نامه ,برای صدور بیمه برای کالای مورد نظر بازرگان است.

یکی از ضروری ترین کارها در زمینه واردات و صادرات کالا همین بیمه کردن کالا میباشد.

که شما میتوانید این کار را توسط شرکت های بیمه داخلی یا خارجی انجام دهید.

پیش فاکتور (Performa Invoice)

شماره قرارداد، تاریخ قرارداد، شرایط فروش کالا، خصوصیات کالا، شماره سفارش خریدار، شیوه حمل و نقل و مشخصات حمل، جزئیات کالا،

شرایط پرداخت هزینه‌ها، نوع بسته بندی، مشخصات بانک خریدار و فروشنده، تاریخ حمل،

توضیحات مربوط به تعرفه گمرکی و مدت اعتبار از جمله مواردی هستند که در پیش فاکتور برای اطلاع خریدار از شرایط توافق شده درج می‌شوند.

بسته بندی (Packaging)

بسته بندی به تمامی اقلام و مواد به جز مواد پوشالی، کاغذی، پشم شیشه، تراشه و.. اختصاص دارد و نحوه بسته بندی،

چیدن و جدا کردن کالا هنگام تخلیه یا بارگیری را در برمی‌گیرد. محفظه‌ها و بارچین‌ها نیز مستثنی از بسته بندی هستند.

پروانه تردد (Permit Traffic)

یکی دیگر از اصطلاحات مهم ترخیص کالا ، پروانه تردد است. پروانه تردد شامل مشخصات شیوه حمل و نقل و وسیله نقلیه خارجی

مانند نام مرزهای ورودی و خروجی، زمان سفر، مدت زمان مجاز رانندگی برای هر راننده، مسافت و مسیر تردد و.. را شامل می‌شود

و برگه‌ای است که توسط سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای برای تعیین قانون تردد وسایل نقلیه خارجی صادر می‌گردد.

پروانه صادراتی (Export Permission)

پروانه صادراتی از دیگر اصطلاحات گمرکی و سندی است که از طرف گمرک جهت اعلام اتمام عملیات ارزیابی و تسویه کامل هزینه‌های ترخیص کالا

از گمرک صادر می‌شود. با صدور این پروانه، صاحب کالا اجازه دارد محموله خود را ترخیص و اقدامات لازم را انجام دهد.

سود بازرگانی (Commercial Profit)

مبلغی است که تحت عنوان سود بازرگانی هنگام واردات کالا دریافت می‌شود، بیشتر به دلیل حمایت از تولیدات داخلی تعیین شده است

و جدا از حقوق و عوارض گمرکی پرداخت می‌شود.

سود بازرگانی هر سال براساس مصوبه‌های جدید ممکن است تغییر کند و به تمام انواع کالاها مانند کالاهای صادراتی تعلق نمی‌گیرد.

کارنه تیر (TIR Carnet)

این اصطلاح گمرکی به حمل و نقل زمینی کالا مربوط است و ممکن است در فرایند ترخیص کالا از گمرک نیز با آن مواجه شوید.

اگر لازم است کالا در مسیر حرکت برای رسیدن به مقصد، از کشورهای دیگری عبور کند؛

کارنه تیر سبب از بین رفتن امور و تشریفات گمرکی کشورهای مابین دو کشور مبدا و مقصد خواهد شد.

این روش به تسریع انجام امور و راحت‌‎تر شدن پروسه تجارت محصولات از طریق راه زمینی کمک بسیاری می‎کند.

وزن قانونی کالا (Declaration of gross weight)

وزن قانونی کالا از جمله اصطلاحات ترخیص کالا است که باید با آن آشنا باشید؛

زیرا برای محاسبه هزینه‌هایی همچون حقوق ورودی کالا بسیار حائز اهمیت است.

برای محاسبه وزن قانونی کالا لازم است از وزن ناخالص کالا، وزن ظرف را کم کنید تا بتوانید مقدار وزن صحیح را جهت پرداخت عوارض و حقوق گمرکی ارائه دهید.

درب خروج گمرک (Custom Exit door)

درب خروج گمرک وظیفه کنترل و بازرسی نهایی اسناد و مدارک ترحیص کالا از گمرک، پروانه گمرکی و در صورت نیاز بازرسی خود کالا را دارد.

در این مرحله بازرسی تحت عنوان نماینده رئیس گمرک، کالاهای در حال خروج را بررسی می‌کند و موظف است

مواردی همچون دریافت حقوق و عوارض کالا و ارزش گذاری آن را مورد بررسی قرار دهد.

راهنامه هوایی (Airway Bill)

راهنامه هوایی از دیگر اصطلاحات گمرکی است هنگام حمل کالا از طریق راه هوایی با آن مواجه می‌شوید.

این سند ۱۲ نسخه دارد که ۳ نسخه آن اصلی و سایر نسخه‌ها برای قسمت‌های داخلی شرکت هواپیمایی کاربرد دارند.

درواقع نسخه اصلی اول به شرکت حمل کننده یا صادر کننده، نسخه اصلی دوم به گیرنده کالا و نسخه اصلی سوم به فرستنده بار تعلق می‌گیرد.

در بارنامه هوایی، تاریخ و شماره پرواز با مهر شرکت هواپیمایی ذکر شده است تا صاحب کالا از زمان رسیدن بار به گمرک اطلاع یابد.

راهنامه زمینی (CMR)

راهنامه هوایی سندی غیرقابل انتقال است که با صدور آن، شرکت حمل و نقل با دریافت کرایه مسئولیت حمل و تحویل بار به گیرنده را دارد.

به عنوان مثال راهنامه کامیون فقط متعلق به حمل کالایی است که با کامیون صورت می‌گیرد و مخصوص متصدیان حمل جهت تعیین مسئولیت‌ها و محدودیت‌ها می‌باشد.

صادرات قطعی (Outright Export)

به طور معمول تشریفات گمرکی جهت خروج دائمی کالاهای مجاز از قلمرو گمرکی کشور صورت می‌گیرند؛

چنین امری با عنوان صادرات قطعی شناخته می‌شود. محموله‌هایی که تحت روش استرداد، پردازش یا بازپرداخت حقوقی و عوارض ورودی هستند،

مشمول این نوع صادرات نمی‌شوند.

قبض انبار (Warehouse Bill)

قبض انبار از رایج‌ترین اصطلاحات گمرکی و از مهمترین اسناد و مدارکی است که جهت ترخیص کالا از گمرک باید ارائه شود.

این قبض رسید کالا می‌باشد و صاحب کالا یا نماینده قانونی او در صورت دریافت کالا از انبار، قبض انبار را از مسئول مربوطه دریافت خواهد کرد؛

درواقع این سند نشان دهنده مقدار و وزن کالا و نام انباری است که محموله در آن نگهداری شده است.

ارزش گمرکی کالا (Customs value)

هنگام محاسبه هزینه‌های گمرکی با اصطلاح ارزش کالا رو به رو می‌شوید. ارزش گمرکی به معنای ارزش کالایی است که وارد کشور شده است

و برای محاسبه هزینه‌هایی همچون ارزش سیف کالا لازم است. مجموع ارزش سیف کالا، هزینه‌های افتتاح حساب،

حق استفاده از علامت بازرگانی، نقشه و تمام هزینه‌هایی که از هنگام ورود کالا به کشور تا تحویل آن به اولین دفتر گمرک پرداخت می‌شوند،

ارزش گمرکی کالا را تشکیل می‌دهند.

تعرفه گمرکی (HS CODE)

HS CODE یکی دیگر از اصطلاحات گمرکی و سیستمی بین المللی برای کد گذاری کالا است.

این کد ۸ رقمی می‌باشد و جهت ترخیص کالا از گمرک بسیار مهم است. تعرفه گمرکی کدی است که به هر کالا به صورت اختصاصی تعلق می‌گیرد

و توضیحات درباره کالا را در خود جای داده است تا کشورها بتوانند کنترل بیشتری برای ورود و خروج انواع محموله‌ها داشته باشند.

حقوق و عوارض ورودی گمرک نیز به درستی اخذ شوند.

کالای متروکه (Abandoned goods)

کالای متروکه کالایی است که صاحب آن به هر دلیلی امور مربوط به ترخیص و آزادسازی کالا را انجام نداده

یا در ارائه اسناد و مدارک مورد نیاز تاخیر زیادی داشته است. در این شرایط با اتمام انقضای مدت نگهداری کالا در گمرک،

کالا متروکه محسوب می‌شود و مشکلات زیادی را با خود به همراه خواهد داشت.

به عنوان مثال اگر پس از دو ماه از نگهداری کالا در فرودگاه، فرایند ترخیص از گمرک انجام نشود، کالا متروکه می‌شود؛

اما درصورتی که صاحب کالا عذری موجه داشته باشد می‌تواند با با تنظیم درخواست نامه، تقاضای افزایش مدت زمان تا ۴ ماه را از گمرک داشته باشد.

کالای مرجوعی (Reference goods)

کالاهایی که به عنوان واردات موقت قبلا وارد کشور شده‌اند و در پایان مهلت ورود موقت، مرجوعی محسوب می‌شوند

و کالاهایی که به دلیل ممنوعیت یا غیرمجاز بودن تطبیق مجوز استاندارد اجباری، ورودشان به کشور ممنوع است و باید مرجوع شوند،

عنوان کالای مرجوعی را به خود می‌گیرند؛ بنابراین در این شرایط ممکن است با اصطلاح گمرکی کالای مرجوعی مواجه شوید.

هزینه‌های گمرکی (Customs costs)

هزینه‌های گمرکی مبالغی هستند که توسط هئیت وزرا جهت ترخیص کالا از گمرک و انجام اموری همچون باربری، تخلیه، انبارداری،

بدرقه کالا و در کل خدماتی که گمرک ارائه می‌دهد، دریافت می‌شوند. هزینه آزمایش کالا، انبارداری، تعرفه بندی، بدرقه کالا،

خدمات فوق العاده و.. از جمله هزینه‌هایی هستند که طی تشریفات گمرکی باید پرداخت شوند.

سوالات متداول

1- اصطلاح کالای مرجوعی چه زمانی به کار برده می‌شود؟ کالاهایی که ممنوعیت ورود به کشور دارند یا مجوز استاندارد اجباری آنها مطابقت ندارد، مشمول قوانین کالای مرجوعی می‌شوند تا از گمرک کشور خارج شوند.

اماکن گمرکی

انبار ها، بارانداز ها، اسکله ها، فرودگاه ها، ایستگاه های راه آهن، محوطه ها و یا هر محل یا مکانی است که تحت نظارت گمرک می باشد. از این امکان برای انباشتن و نگهداری کالاها به منظور انجام تشریفات گمرکی استفاده می شود.

این اماکن می توانند انبارهای اختصاصی یا سردخانه های عمومی باشند.

ترخیص : به خروج کالا از اماکن گمرکی گفته می شود. البته بعد از انجام تشریفات گمرکی مربوطه.

ترخیصیه : سندی است که به موجب آن، شرکت حمل و نقل پس از احراز هویت، بلامانع بودن انجام تشریفات گمرکی توسط گیرنده کالا را به گمرک اعلام می دارد.

تشریفات گمرکی: کلیه عملیاتی است که در راستای اجرای مقررات گمرکی انجام می شود.

تضمین: وجه نقد، ضمانت نامه بانکی یا بیمه نامه متعبری است که برای اجرای الزامات مندرج در قوانین گمرکی نزد گمرک سپرده می شود.

تعهد: قبول الزام کتبی یا الکتریکی که شخص را در برابر گمرک برای انجام یا عدم انجام عملی ملزم می کند.

حقوق ورودی: حقوق گمرکی معادل ۴% ارزش گمرکی کالا به اضافه سود بازرگانی است که توسط هیات وزیران تعیین می شود. همچنین وجوهی است که به موجب قانون، گمرک مسئول وصول آن می باشد. حقوق ورودی به واردات قطعی کالا تعلق می گیرد ولی شامل هزینه های انجام خدمات نمی باشد.حمل یکسره:  ورود کالا به اماکن گمرکی و خروج کالا از اماکن مذکور می باشد. بدون تخلیه و تحویل در این اماکن و با رعایت مقررات گمرکی.

سازمان جهانی گمرک: به سازمان بین المللی بین الدولی گفته می شود که بر اساس کنوانسیون سال ۱۹۵۰ (۱۳۲۹ شمسی) ایجاد گردیده است. ایران در سال ۱۳۳۷ به این سازمان پیوست.

سامانه هماهنگ شده: توصیف و کد گذاری کالا بر اساس کنوانسیون بین المللی را سامانه هماهنگ شده می نامند. توصیف و نشانه گذاری یا (کد گذاری) کالا در سال ۱۹۸۳ به تصویب شورای همکاری گمرکی رسید. کشور ایران در سال ۱۹۹۴ به این سامانه پیوست.